Proboszcz parafii pod wezwaniem
Podwy¿szenia Krzy¿a ¦wiêtego w K³odzku
Prezes K³odzkiego Towarzystwa O¶wiatowego
Kurator wystawy i uczestnicy
zapraszaj± na wernisa¿
WYSTAWY RZE¬BY
studentów i absolwentów
wroc³awskiej Akademii Sztuk Piêknych
warszawskiej Akademii Sztuk Piêknych
poznañskiego Uniwersytetu Artystycznego
pt. ZNIKAJ
16 stycznia (czwartek) 2014 roku o godzinie 17.00
Centrum Kultury Chrze¶cijañskiej
przy parafii pod we zwaniem Podwy¿szenia Krzy¿a ¦wiêtego w K³odzku
ul. Jana Paw³a II
Uczestnicy wystawy:
Pawe³ CZEKAÑSKI
Mi³osz FLIS
Matej FRANK
Roland GRABOWSKI
Grzegorz £OZNIKOW
Micha³ OGANIACZYK
Daniel SOBAÑSKI
Maria STO¯EK
Anna SZWEC
Szymon WOJTY£A
Anna ¯AK
Kurator wystawy:
Szymon WOJTY£A
Znikaj.
Znikaæ to prozaiczne i bardzo powszechne stwierdzenie. Warunkuje ono niemal ka¿dy proces ¿yciowy. Ka¿dy ruch, transformacja przyczynia siê do tego, co nazywamy znikaniem. ¯yczenie znikniêcia kogo¶ lub czego¶ towarzysz± nam a¿ za czêsto.
Istnienie czystego znikania - procesu, w którym materia przestaje ca³kowicie istnieæ jest zastanawiaj±ce.
Zarejestrowanie sytuacji, w której mo¿na by³o by po prostu przestaæ byæ - w danej formie i uk³adzie, aby nie zast±piæ go ¿adnym innym? Je¶li znikanie jest sytuacj± czysto teoretyczn± to dlaczego zakorzeni³o siê tak bardzo w potocznej mowie? Energia opisywanego procesu to problem niezbadany, bêd±cy poza powszechnymi zdolno¶ciami poznawczymi. Stawanie siê niewidocznym to przecie¿ sfera zarezerwowana dla tajemnej alchemii. Jednak samo s³owo rozpowszechni³o siê w¶ród nas. Jednym z powodów mo¿e byæ fakt, ¿e stymuluje cz³owieka do dzia³ania odcinaj±c od konsekwencji. Znikniêcie etymologicznie nie uwzglêdnia bowiem tego co po nim zostaje? Pozwala zapomnieæ o konsekwencjach dzia³ania?
¯yjemy w czasie zdynamizowanego znikania, które odgradza nas od sentymentalizmu. W neoliberalnej strukturze ¿ycia nie ma miejsca na postój, chwile odwrócenia i wspomnienia tego co przesz³e. Pozorno¶æ "Znikania" odgradza czas wspó³czesny od ruin cywilizacji, katastrof ekologicznych i wszystkich procesów, których nie dano nam ogl±daæ.
Na znikanie mo¿na spojrzeæ dwojako. Z jednej strony interesuj±cy jest jego spo³eczny wymiar - jako narzêdzie uczestnicz±ce w przemianach i ruchach. Z drugiej za¶ znikanie to niemal metafizyczne zjawisko, wci±¿ intryguj±ce wspó³czesnego cz³owieka.
Miejsce eksponowanych prac równie¿ podlega wy¿ej opisanym determinantom. Oto by³y ko¶ció³ przesta³ nim byæ. Zmienia siê charakter tego obiektu, który niczym serce wci±¿ pulsuje i nie daje o sobie zapomnieæ.
.
W zaprezentowanych pracach chcemy przyjrzeæ siê, uchwyciæ aspekt, który teoretycznie jest nieuchwytny. Poczynaj±c od etymologii tego s³owa, poprzez jego antropologiczne konotacje i na zjawiskach fizycznych koñcz±c. Bazuj±c na wymiarze spo³ecznym osadzimy siê w teorii p³ynnej, nowoczesnej kultury charakteryzuj±cej siê zapominaniem. To zapominanie jest podstawowym wymiarem egzystencji, charakteryzuj±cym materie i warunki wszelkiego ¿ycia.
Na wystawie zobaczyæ bêdzie mo¿na ponad 30 obiektów, instalacji, interwencji przestrzennych, wykonanych przez studentów oraz absolwentów Akademii Sztuk Piêknych z Wroc³awia, Warszawy, oraz Uniwersytetu Artystycznego z Poznania.
Zapraszamy...
Autor: Wiktor Krokodyl.
|
KTO / komunikaty i wydarzenia
SPOTKANIA Z POLSK¡ nr 35
Maria Dzier¿yñska - UMYKAJ¡ MI CHWILE
SPOTKANIA Z POLSK¡ - NETik nr 34
Doroty Wêgrzyn - Jak najdyskretniej oswoiæ ¶mieræ. ¯ycie i poezja Anny Zelenay
Bogus³aw Michnik - Wiersze ostatnie o Matce
Wernisa¿ wystawy rze¼by ZNIKAJ
